Centraal-Amerikaanse muziek wordt sterk beïnvloed door veel verschillende culturen uit de rest van Latijns-Amerika, Noord-Amerika, het Caribisch gebied, Europa en zelfs Afrika. Van al die culturen zijn de Afrikaanse en Europese invloeden het meest opvallend. Europese muziek ging Latijns-Amerika binnen via de invasie van de Spanjaarden meer dan 500 jaar geleden.
Als je de regio bezoekt, zul je merken dat de traditionele muziek en muziekinstrumenten uit Centraal-Amerika verschillen van land tot land en soms zelfs van stad tot stad.
Dat komt omdat de meeste lokale inheemse tradities als basis gebruiken en de invloeden toevoegen die door de veroveraars zijn gebracht.
Slavernij heeft ook een grote bijdrage geleverd aan de evolutie van Midden-Amerikaanse traditionele muziek. Slaven uit verschillende delen van de wereld kwamen ook met hun eigen traditionele muziek, dansen en instrumenten.
De muziekinstrumenten van Midden-Amerikaanse landen
De meeste instrumenten zijn afgeleid van Spaanse en Afrikaanse bronnen. Deze bestaan voornamelijk uit verschillende soorten vaten, waaronder de pauken van Europa. Deze drums hebben in de loop der jaren een transformatie ondergaan en zijn veranderd in de conga's, bongo's en timbales die we tegenwoordig kennen. Een instrument uit Afrika dat populair werd onder de Midden-Amerikaanse muzikanten van die tijd was de Bata. Deze instrumenten zijn gemaakt van kalebassen.
Een ander interessant muziekinstrument is een cilindercabasa met ballen van staal en is zo gemaakt dat deze kan worden gedraaid met een bevestigd handvat.
Dan is er de Shekere die is gemaakt van kalebas en bedekt met een kralennet. Om geluiden hiermee te maken, moet je sticks en sleutels gebruiken.
Belize heeft vele vormen van muziek, maar een van de meest populaire is ontwikkeld door Caribs-afstammelingen. Dit type muziek is sterk afhankelijk van drums voor de instrumentatie.
De banjo, accordeon, gitaar en percussie worden ook vaak gebruikt om de unieke geluiden van de Belizaanse traditionele muziek te produceren.
Een beetje naar het zuiden, in Guatemala, wordt het meest traditionele instrument marimba genoemd. Het is zelfs tot op de dag van vandaag zo geliefd bij de lokale bevolking dat ze besloten hebben het hun nationale instrument te noemen. Het is een percussie-instrument gemaakt van hout dat lijkt op de toetsen van een piano. Om het te laten klinken, gebruiken ze stokken met rubberen ballen op de punt.
El Salvador heeft twee hoofdtypen traditionele muziek, de ene is Cumbia en de andere is de folkloristische muziek van El Salvador. Vanuit dit land valt een dans genaamd Xuc op. Het werd afgekondigd door de lokale overheid in 1950 als de nationale dans van El Salvador.
Het volgende is Honduras. Hier, vooral aan de Caribische kust, kun je de Garifuna-muziek horen. Dit lijkt erg op de muziek die je op de kusten van Belize zult vinden omdat ze allebei afkomstig zijn uit de Garifuna-populaties. In feite zijn Garifunas in Honduras daar aangekomen na het migreren vanuit Belize.
Nicaraguaanse muziek is meestal marimba, maar er is een twist. Het bevat ook enkele drums en uit de Garifuna-cultuur. Palo de Mayo is hier vrij gewoon. Het is een traditionele dans met Afro-Caribische roots.
De achtergrondmuziek hiervoor kan worden omschreven als intense Creoolse akoestische folkritmes. De muziekstijl staat ook bekend als Palo de Mayo.
Er zijn twee traditionele Panamese instrumenten. De ene is een snaarinstrument dat mejoranera wordt genoemd. Het werd al heel lang gebruikt door inboorlingen uit Panama. Dan is er een driesnarige viool genaamd Rabel. Het heeft een Arabische achtergrond en werd door Spanjaarden naar het gebied gebracht.