Tropisch fruit Costa Rica

Een gids voor de tropische vruchten van Costa Rica

Costa Rica staat bekend om zijn ongerepte stranden en weelderige regenwouden. Maar het biedt nog een andere verleidelijke functie voor liefhebbers van het paradijs: de unieke ecosystemen die het hele jaar door een overvloedige verscheidenheid aan tropisch fruit bieden.

Of u nu in het weekend de boerenmarkt bezoekt, een vruchtensmoothie in een lokaal restaurant proeft of simpelweg stopt om een ​​rijpe mango op te rapen die van zijn boom op de grond beneden valt, u zult nooit merken dat u een assortiment van deze kleurrijke, zaaddragende gaven van de natuur. Lokale schrijver Kelly Knaub stelt ons voor aan enkele van haar favorieten.

• 01 van 08

  Mango

  Het heldere, sappige, perzikkleurige vlees van deze hemelse vrucht is zacht en sappig, hoewel de smaak, vorm en kleur kunnen variëren naargelang het type mango. De grote, ronde oranjerode variëteit is in Costa Rica bekend als "manga tomi" en biedt een zoete, maar enigszins pittige smaak met een beetje een draderige textuur. De kleinere, niervormige variëteit, lokaal bekend als "mango pita", is zachter en zoeter. Op zoek naar iets taart? Probeer een groene, onrijpe "mango sele", die vaak wordt verkocht op bermen, gesneden en geserveerd met limoen en chili.

• 02 van 08

  kokosnoot

  Ligt het heerlijk om op het strand te liggen, kokoswater te nippen terwijl de golven onder een felle zon neerstrijken? In Costa Rica is dit eenvoudig te doen. Jonge, grote kokosnoten die nog groen zijn (bekend als "coco pipa") en zijn gevuld met een heldere, halfzoete vloeistof worden vaak verkocht in strandsteden langs de kust. Het vlees binnen deze onrijpe vrucht is zacht en delicaat. De kleinere, bruine, gerijpte kokosnoten (bekend als "coco-spelero") onthullen een harder en dikker vruchtvlees onder hun houtachtige schaal. Dit vlees wordt vaak gebruikt in Caribische rijst, desserts en bonenrecepten van Costa Rica.

• 03 van 08

  Granadilla (uitgesproken als gra-nah-dee-ya)

  De oranjeachtige schaal op deze passievrucht kan gemakkelijk met de vingers in twee stukken worden gebroken. Binnenin vind je kleine, grijsachtige, eetbare zaden verstrikt in een gelige substantie. Ik moet toegeven dat de vulling onuitnodigend lijkt, maar wees dapper en probeer het. Het is zoet en heerlijk, je zult er geen spijt van krijgen.

• 04 van 08

  Maracuyá (uitgesproken als mah-rah-ku-já)

  Deze iets grotere variëteit van passievrucht heeft een meer duurzame, gele schil en wordt voornamelijk gebruikt voor het maken van sap. Wanneer het in tweeën wordt gesneden, onthult het binnenste een fel oranje, pulpachtige nectar gevuld met eetbare zaden. Als je het met een lepel eet, kun je best wat suiker erover strooien, want het is erg scherp en zuur.

  
  

• 05 van 08

  Guayaba (spreek uit als gwy-ah-bah)

  Bekend als "guave" in het Engels, de textuur van deze ronde, geurige vrucht is vergelijkbaar met die van een peer. Zijn dunne korst - die lichtjes bitter kan zijn - en kleine, eetbare zaden kunnen samen met zijn zacht vlees worden gegeten. De binnenkant van de vrucht is zoet, maar niet te suikerig, en is off-white of diep roze.

• 06 van 08

  Mamonen (uitgesproken als ma-mó-nais)

  Deze kleine, groene cirkelvormige vruchten kunnen met je tanden opengebarsten worden. De meest gebruikelijke manier om ze te eten is door de perzikkleurige pulp op te zuigen die het grote zaad aan de binnenkant bedekt. Ze smaken een beetje als limoen en hebben veel namen in het Caribisch gebied: quenapa, genip, guaya, lemoncillo en Spaanse limoen.

• 07 van 08

  Guanábana (uitgesproken als gwa-na-ba-na)

  Dit grote, groene fruit, vergelijkbaar in grootte en vorm aan een voetbal, wordt meestal gebruikt om een ​​romig sap te maken. Wanneer ze worden opengesneden, kunnen zakjes wit, zacht vlees van het fruit worden getrokken als kaas van snaren, waardoor de grote zwarte zaden achterblijven. De smaak is uniek en lijkt te wijzen op een combinatie van smaken: denk ananas - banaan - kokosnoot.

• 08 van 08

  Tamarindo (uitgesproken als tam-ar-een-do)

  Verwar deze Tamarindo niet met de badplaats in de regio Guanacaste in Costa Rica. Deze lange, gebogen schelpen - die lijken op bruine peulen - worden voornamelijk in Costa Rica gebruikt voor het maken van sap. Het bruinachtig-roodachtige vlees dat binnen wordt gevonden is zowel zoet als zuur. Het wordt ook soms gebruikt om pasta, siroop of confituur te maken.