In de meeste westerse culturen wordt het op en neer bewegen van het hoofd begrepen als een uitdrukking van overeenstemming, terwijl het van de ene naar de andere kant bewegen het oneens is. Deze non-verbale communicatie is echter niet universeel. Je moet voorzichtig zijn wanneer je knikt om "ja" te zeggen en je hoofd schudt wanneer je "nee" bedoelt in Bulgarije , omdat dit een van de plaatsen is waar de betekenissen van deze gebaren het tegenovergestelde zijn.
Balkanlanden zoals Albanië en Macedonië volgen dezelfde hoofdschokkende gewoonten als Bulgarije.
Het is niet helemaal duidelijk waarom deze methode van non-verbale communicatie zich in Bulgarije anders ontwikkelde dan in andere delen van de wereld. Er zijn een paar regionale volksverhalen - waarvan er één nogal gruwelijk is - die een paar theorieën bieden.
Snelle geschiedenis van Bulgarije
Bij het nadenken over hoe en waarom sommige Bulgaarse gebruiken zijn ontstaan, is het belangrijk om te onthouden hoe belangrijk de Ottomaanse bezetting was voor Bulgarije en zijn Balkanburen. Een land dat bestond sinds de 7e eeuw, Bulgarije kwam 500 jaar onder Ottomaanse heerschappij, die net na het begin van de 20e eeuw eindigde. Hoewel het vandaag een parlementaire democratie is en deel uitmaakt van de Europese Unie, was Bulgarije tot 1989 een van de lidstaten van het Oostblok van de Sovjet-Unie.
De Ottomaanse bezetting was een tumultueuze periode in de geschiedenis van Bulgarije, die resulteerde in duizenden doden en veel religieuze ontreddering. Deze spanning tussen de Ottomaanse Turken en Bulgaren is de bron van de twee heersende theorieën voor Bulgaarse hoofdknikkerverbindingen.
Het Ottomaanse rijk en het hoofdknikje
Dit verhaal wordt beschouwd als iets van een nationale mythe, daterend uit de tijd dat de Balkanlanden deel uitmaakten van het Ottomaanse rijk.
Wanneer Ottomaanse troepen de orthodoxe Bulgaren zouden vangen en hen zouden proberen te dwingen hun religieuze overtuigingen op te geven door zwaarden tegen hun kelen te houden, zouden de Bulgaren hun hoofd op en neer schudden tegen de zwaardmessen en zichzelf doden.
Aldus werd de op-en-neer hoofdknik een uitdagend gebaar om "nee" te zeggen tegen de bezetters van het land, eerder dan zich te bekeren tot een andere religie.
Een andere minder bloederige versie van gebeurtenissen uit het Ottomaanse rijk dagen suggereert dat de hoofdknik omkering werd gedaan als een manier om de Turkse bezetters te verwarren, zodat "ja" eruit zag als "nee" en vice versa.
Moderne dag Bulgaars en knikken
Wat het achtergrondverhaal ook is, de gewoonte om te knikken voor "nee" en te schudden van links naar rechts om "ja" te zeggen, blijft tot de dag van vandaag in Bulgarije bestaan. De meeste Bulgaren weten echter dat hun gebruik varieert van vele andere culturen. Als een Bulgaar weet dat hij of zij met een buitenlander spreekt, kan hij of zij de bezoeker herbergen door de bewegingen om te keren.
Als u Bulgarije bezoekt en de gesproken taal niet goed begrijpt, moet u mogelijk in eerste instantie hoofd- en handgebaren gebruiken om te communiceren. Zorg er wel voor dat het duidelijk is aan de hand van welke normen de Bulgaar waarmee u spreekt, gebruikt (en waarvan zij denken dat u die gebruikt) bij het uitvoeren van dagelijkse transacties. U wilt niet akkoord gaan met iets dat u liever weigert.
In het Bulgaars betekent "da" (да) ja en "ne" (не) betekent nee. Gebruik bij twijfel deze gemakkelijk te onthouden woorden om er zeker van te zijn dat je duidelijk begrepen wordt.