De begraafplaats van Lafayette is een van de oudste begraafplaatsen in de stad. Als je een filmfanaat bent, kunnen onderdelen je bekend voorkomen, omdat dit een populaire instelling is voor veel films die hier in New Orleans zijn gemaakt. De begraafplaats wordt begrensd door Washington Avenue, Prytania Street, Sixth Street en Coliseum Street. De geschiedenis van de begraafplaats gaat terug tot het begin van de 19e eeuw voordat het deel uitmaakte van New Orleans .
Geschiedenis en de gele koorts
Gebouwd in wat eens de Stad van Lafayette was, werd de begraafplaats officieel gevestigd in 1833.
Het gebied maakte vroeger deel uit van de Livaudais-plantage en het plein werd sinds 1824 gebruikt voor begrafenissen. De begraafplaats werd aangelegd door Benjamin Buisson en bestond uit twee elkaar kruisende wegen die het bezit in vier kwadranten verdelen. In 1852 annexeerde New Orleans de stad Lafayette en het kerkhof werd de stadsbegraafplaats, de eerste geplande begraafplaats in New Orleans .
De eerste beschikbare grafstukken dateren van 3 augustus 1843, hoewel de begraafplaats al vóór die datum in gebruik was. In 1841 waren er 241 begrafenissen in Lafayette van slachtoffers van gele koorts. In 1847 stierven ongeveer 3000 mensen aan gele koorts en Lafayette heeft er ongeveer 613 over. Tegen 1853 veroorzaakte de ergste uitbraak ooit meer dan 8000 doden en werden lichamen vaak aan de poorten van Lafayette achtergelaten. Veel van deze slachtoffers waren immigranten en platbodemmannen die in het gebied aan de Mississippi werkten.
De begraafplaats viel op moeilijke tijden, en veel van de graven werden vernield of vielen in de ondergang.
Dankzij het harde werk van de organisatie "Save Our Cemeteries" zijn er uitgebreide restauratie- en conserveringsinspanningen geweest en staat Lafayette open voor rondleidingen.
Graven in de begraafplaats van Lafayette
Wandgewelven of 'ovens' omlijnen de omtrek van de begraafplaats hier, zoals in de huizen van St. Roch en St. Louis.
Opmerkelijke graven zijn hier het graf van de Smith & Dumestre-familie, in afdeling 2, met 37 namen erop gegraveerd met datums variërend van 1861 tot 1997. Veel graven noemen dergelijke doodsoorzaken, zoals gele koorts, apoplexie, en worden getroffen door bliksem. Ook begraven zijn hier veteranen uit verschillende oorlogen, waaronder de burgeroorlog en een lid van het Franse vreemdelingenlegioen. Acht graven beschrijven dames als "consorten".
Verschillende onderscheidende monumenten zijn voor de overledenen van "Woodman of the World", een verzekeringsmaatschappij die nog steeds bestaat en die een "monumentvoordeel" bood. Brigadegeneraal Harry T. Hays van het Geconfedereerde leger ligt hier begraven, in een gebied met een gebroken zuil. De familie Brunies, van jazz-faam, heeft hier een tombe. De Lafayette Hook and Ladder Co. No. 1, de Chalmette Fire Co. No. 32 en de Jefferson Fire Company No. 22 hebben hier allemaal groepstombes. De 'geheime tuin' is een vierkant van vier graven gebouwd door vrienden, 'de Quarto', die samen begraven wilden worden. Volgens Save Our Cemeteries hield de Quarto geheime vergaderingen, maar het laatste lid vernietigde hun boek met notities. Het enige bewijs van hun bestaan zijn twee sleutels uit hun notulen, die in broches zijn gemaakt en tot hun nazaten behoren.